• 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6

Kultura fizyczna w moim środowisku

Kultura fizyczna w moim środowisku – działalność Uczniowskiego Klubu Sportowego w Kościerzycach.

„Kultura fizyczna dzieli los tych dziedzin, w których krzyżują się dwa porządki: natury i kultury. Toteż – w płaszczyźnie teoretycznej – wpada w spory kompetencyjne między przyrodnikami i humanistami” – stwierdza Maciej Demel. Pierwsi spostrzegają ją w relacji siły natury –  organizm, drudzy, znawcy kultury, w relacji siły społeczne – osobowość. Bliższe moim zainteresowaniom w niniejszym opracowaniu jest rozpatrywanie kultury fizycznej w kategoriach swoistej dziedziny kultury, blisko związanej z procesem edukacji młodzieży.

 

W literaturze wyróżnia się autoteliczne i instrumentalne wartości kultury fizycznej, wartości bytowe, społeczne i symboliczne czy też wartości uznawane, odczuwane i realizowane, i wreszcie wartości socjologiczne, antropologiczne.

Ostatnie dwa typy wartości najbliższe są definicji antropologicznej Zbigniewa Krawczyka, który przez kulturę fizyczną rozumie „ … względnie zintegrowany i utrwalony system zachowań w dziedzinie dbałości o rozwój fizyczny, sprawność ruchową, zdrowie, urodę, fizyczną doskonałość i ekspresję człowieka, przebiegających według przyjętych w danej zbiorowości wzorów, a także rezultaty tych zachowań”. Ta definicja jednoznacznie sytuuje kulturę fizyczną w kulturze ogólnej.

Kiedy mówimy zaś o jedności struktury psychofizycznej człowieka, niezwykle adekwatna jest definicja Tatarkiewicza, który przez kulturę fizyczną rozumie dbałość psychiki o ciało. Wynikają z niej jednoznacznie silne więzi w rozwoju struktury psychofizycznej człowieka i tym samym odcinamy się od traktowania kultury fizycznej i zdrowotnej tylko w kategoriach cielesności.

Wiesław Osiński uważa natomiast, że „Kultura fizyczna to ogół wytworów o charakterze materialnym i niematerialnym w dziedzinie dbałości o ciało i fizyczne funkcjonowanie człowieka, uznawanych w niej wartości i wzorów zachowania, które zostały zobiektywizowane i przyjęte i mogą być przekazywane danej zbiorowości.”

Zachodzące na siebie częściowo zakresy pojęć: kultura fizyczna i kultura zdrowotna wskazują na istotną rolę wychowania fizycznego w przygotowaniu młodzieży do uczestnictwa w kulturze zdrowotnej dla której zdrowie, w myśl definicji WHO, jest „dobrostanem fizycznym, psychicznym i społecznym, a nie tylko nieobecnością choroby lub niedołęstwa.” Na ten dobrostan znaczący wpływ ma uczestnictwo w szeroko pojętej kulturze fizycznej.

Już tylko z przytoczonych definicji i interpretacji pojęć wynika, że kultura fizyczna i zdrowotna są głęboko osadzone w kulturze ogólnej i z nią wielorako powiązane oraz stanowią integralną część wielostronnej edukacji współczesnego człowieka. Sytuuje je to tym samym wysoko w humanistycznej wizji współczesnego wychowania. W tym rozumieniu w procesie edukacyjnym mówi się o rozwoju kultury fizycznej, kultury umysłowej, kultury duchowej i związkach zachodzących między nimi. Zarówno inwestycja edukacyjna w świadomości potrzeb, jak i wdrożenie do aktywnego uczestnictwa w kulturze fizycznej służyć ma rozwojowi pełnego zdrowego człowieka, a nie tylko fizycznej jego strony. Mówiąc o kulturze fizycznej zawsze rozpatruję ją w kategoriach zabiegania o zachowanie równowagi w rozwoju struktury psychofizycznej człowieka i środowiska.

Należy często podkreślać, iż nawyki zdrowego stylu życia kształtujemy w dzieciństwie oraz młodości. Wynikiem obserwowanych nieprawidłowości jest wzrost destruktywnych postaw i zachowań młodzieży. Różnorodne badania potwierdziły, że młodzież słabiej rozwinięta fizycznie, mniej sprawna jest bardziej podatna na nieprzystosowanie społeczne. Stąd potrzeba dużej aktywności ruchowej, działań powodujących zmiany postaw młodzieży wobec szkolnej kultury fizycznej. Ważnym elementem dla zachowania zdrowia jest świadomość korzystnych efektów płynących z różnych form aktywności fizycznej. Istotne w tym przypadku jest też zabezpieczenie komfortu psychicznego.

Wychowanie młodzieży do kultury fizycznej to również samodoskonalenie sprawności i kondycji fizycznej, to także próba samodzielnego organizowania aktywnego wypoczynku. Kultura minionego okresu, żywiołowa akumulacja kapitału niosąca ze sobą egoizm, bezwzględność, znieczulicę, chaos i pochlebstwo zła wykrzywiła nas psychicznie, wyrugowała wartości moralne. Rodzi się niebezpieczne zjawisko pogardy dla sumienności, zaangażowania i pomysłowości. Nieuczciwi dorobkiewicze, nowobogaccy wywodzący się z przestępczych ugrupowań stali się wzorami dla obecnej młodzieży. Wydaje się, że kultura fizyczna jest obszarem najbardziej zaniedbanym i lekceważonym. Zauważyć można totalną niemoc w uświadamianiu na rzecz wychowania zdrowotnego. Dużo w tym temacie, o którym mowa, zrobił prof. W. Strzyżewski  - organizując sportowe spotkania rodzin w grze w ringo. Nieśmiało od kilku lat problem ten zaczynają rozwiązywać O.O Pijarzy przez organizowanie parafiad. Ja jednak w swojej pracy chciałbym pokazać jak do tego tematu podchodzę jako Dyrektor Publicznego Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Kościerzycach.

Kościerzyce to niewielka miejscowość w gminie Lubsza w powiecie brzeskim. W kościerzyckim gimnazjum uczy się ponad 200 uczniów, którzy muszą dojeżdżać do szkoły, aż z 20 sołectw. Gminę Lubsza charakteryzuje duża stopa bezrobocia, stąd wiele rodzin ma ogromne trudności z prawidłowym funkcjonowaniem. Istnieje wiele zachowań patologicznych. Postanowiono więc zdecydowanie postawić na szeroko rozumianą kulturę fizyczną, traktując ją także jako profilaktykę alternatyw. 

 To tutaj od osiemnastu już lat organizowane są Międzyszkolne Igrzyska Olimpijskie. Kultura fizyczna jest generalnie priorytetem w pracy dydaktyczno – wychowawczej szkoły. Dla wzmocnienia działań został założony Uczniowski Klub Sportowy, który oparł swoją działalność na triadzie: samorządność, odpowiedzialność, działanie. W skład zarządu wchodzą głównie młodzi ludzie, którzy doskonale znają potrzeby lokalnego środowiska. Cała działalność klubu oparta jest na wolontariacie, co wydaje się zadawać kłam, że młodzież chce tylko brać. Dla młodzieży gimnazjalnej w Kościerzycach sprawą oczywistą jest, iż w okresie ferii i wakacji będą organizowane biwaki sportowe, że w trakcie roku szkolnego przez kilka miesięcy odbywać się będą szkolne ligi: siatkówki, piłki nożnej i tenisa stołowego. Sala gimnastyczna i siłownia, która powstała dzięki finansowemu wsparciu Rady Sołeckiej, są czynne wtedy, gdy jest tylko taka potrzeba. Opiekę nad tymi obiektami po południu pełnią, oczywiście społecznie pełnoletni członkowie UKS, którzy zostali do tego odpowiednio wcześniej przygotowani. Z powodzeniem funkcjonują regulaminy i tzw. raporty z przeprowadzonych zajęć. W jednym tygodniu odbywa się 8 godzin zajęć treningowych w trzech sekcjach: piłki ręcznej, piłki nożnej i piłki siatkowej. Ponadto, co zasługuje na szczególne słowa uznania, kilkanaście godzin zajęć o charakterze rekreacyjno – sportowym.

Wizytówką UKS Kościerzyce są jednak MIO organizowane z końcem czerwca każdego roku już od dwudziestu lat.  Jest to impreza 5 dniowa, którą można z całą pewnością określić mianem mini igrzysk olimpijskich. Na czas igrzysk budowana jest, na terenie ośrodka wypoczynkowego „Floryda” w Kościerzycach, „wioska olimpijska”. Na polu namiotowym mieszkańcy Kościerzyc ustawiają 67 namiotów sześcioosobowych dla zawodników, sędziów młodzieżowych, obsługi oraz opiekunów – wychowawców. Nie można jednak traktować Międzyszkolnych Igrzysk Olimpijskich jak każdej sportowo – rekreacyjnej imprezy dla dzieci i młodzieży. Podstawą programu wychowawczego tutejszego gimnazjum jest wychowanie przez działanie. Stąd przygotowania do igrzysk rozpoczynają się zwykle w listopadzie, a więc na 7 miesięcy przed uroczystym otwarciem igrzysk. Do wykonania jest ogrom pracy, praktycznie przez wszystkich pracowników szkoły oraz wielu, naprawdę wielu uczniów. Sekcja dziennikarska przygotowuje między innymi wydanie specjalne gazety szkolnej „Naszymi oczami” oraz przygotowuje korespondencję do różnych firm z prośbą o wsparcie finansowe oraz materiałowe. Godna uwagi jest współpraca szkoły z ambasadami krajów dawnej piętnastki Unii Europejskiej. Dzieje się tak dlatego, ponieważ 16 reprezentacji szkolnych uczestniczących od lat w igrzyskach reprezentuje 15 krajów UE oraz Polskę. Drużynę olimpijską tworzą najlepsi uczniowie – sportowcy, którzy w całorocznym współzawodnictwie sportowym walczą o olimpijską nominację. Przygotowania „olimpijczyków” są bardzo staranne i wymagają nie tylko systematycznych treningów, ale także nienagannej postawy w szkole. Rada Pedagogiczna po zasięgnięciu opinii Rady Samorządu Uczniowskiego „zatwierdza” skład ekipy olimpijskiej i w dniu 1 czerwca, w tak zwanym dniu sportu szkolnego, na uroczystej gali, 18 wybrańców otrzymuje: nominację olimpijską, koszulkę reprezentacyjną z nadrukowanym nazwiskiem, czapeczkę oraz smycz z identyfikatorem. Już wówczas można zaobserwować jak ważne są igrzyska dla tej młodzieży. Program sportowy igrzysk jest tak skonstruowany, że 18 zawodników (9 dziewcząt, 9 chłopców) w czasie 5 dni sportowych zmagań uczestnicy we wszystkich zawodach sportowych. Tak więc reprezentanci muszą być nie tylko dobrymi uczniami, ale także niezwykle wszechstronnymi sportowcami, ponieważ program obejmuje: piłkę nożną, piłkę ręczną, piłkę siatkową, piłkę koszykową, ringo, tenis stołowy, kometkę, strzelectwo, szachy, warcaby, lekkoatletykę. Igrzyskom patronuje od zawsze przesłanie „Piękne jest zwycięstwo, lecz jeszcze piękniejsza szlachetna walka”. W imprezie uczestniczą uczniowie z ośmiu gimnazjów i 8 szkół podstawowych województwa opolskiego. Oprócz przygotowania sportowego każda szkoła ma obowiązek wykonania szeregu innych zadań. Powstają więc albumy o wybranym kraju, szyte są stroje dla „chorążego narodowej reprezentacji”, uczniowie przygotowują się do konkursów i festiwali, gdyż harmonogram zawodów olimpijskich wzbogacony jest o obszerną paletę imprez o charakterze naukowym i artystycznym. Obsługę igrzysk oraz grupę sędziów tworzą absolwenci szkół biorących udział w igrzyskach. Odbywają się więc systematycznie szkolenia na młodzieżowych organizatorów sportu, ratowników medycznych, ratowników wodnych, sędziów różnych dyscyplin sportowych.

Igrzyska w Kościerzycach to święto sportu i młodości. Czerpią z niej wiele pozytywnej energii nie tylko młodzi ludzie, ale także dorośli, którzy nie tylko wspierają finansowo imprezę, ale mają w programie wiele ciekawych propozycji dla siebie. Są więc otwarte turnieje: siatkówki, ringo, tenisa stołowego, piłki nożnej, aerobicu. Na terenie wioski staje ściana wspinaczkowa, jest możliwość potrenowania jazdy konnej, czy postrzelania z wiatrówki pod okiem instruktora LOK. Igrzyska otwiera i zamyka apel olimpijski, zgodny z olimpijskim ceremoniałem, okraszony corocznie występami artystycznymi startujących szkół. 

W sytuacji, w której można zauważyć ogólnokrajowe zaniedbania w kwestii kultury fizycznej, działania tego małego, wiejskiego klubu sportowego z całą pewnością zasługują na szczególną uwagę. Można pracować z młodzieżą przez cały rok i zamykać kolejny etap edukacyjny bardzo pięknym projektem. Miarą wielu działań jest tzw. ranga imprezy, czy zawodów. Wiele mówi się o mistrzostwach rangi międzynarodowej, krajowej, ewentualnie wojewódzkiej. Natomiast tak naprawdę dla zdrowego społeczeństwa ważna jest codzienna systematyczna praca ludzi, którzy wykonują swoją pracę z pasją i profesjonalizmem. A co ważniejsze potrafią nimi „zarażać” innych. Igrzyska to nie koniec ciekawych inicjatyw młodych działaczy UKS Kościerzyce. Od kilku już lat organizują na feriach otwarte turnieje: piłki ręcznej, piłki siatkowej i halowej piłki nożnej.

Podsumowując pragnę zwrócić uwagę jeszcze na inne, interesujące propozycje o charakterze rekreacyjnym. Przy szkole działają: szkolne koło turystyki kolarskiej, oraz szkolne koło PTTK. Tak więc uczniowie, młodzież oraz dorośli mają szansę na aktywny wypoczynek mimo małych nakładów finansowych na oświatę i braku wsparcia organów państwowych. 

Wychowanie do samorealizacyjnego stylu życia współczesnego człowieka – z wpisaną weń wartością, jaką jest zdrowie i aktywność ruchowa – jest najlepszą inwestycją edukacyjną, społeczną i ekonomiczną w walkę z zagrożeniami cywilizacyjnymi.  

Chodzi o to, aby człowiek umiał różnicować pojęcie pracy i aktywnych form wypoczynku i traktować czas poświęcany na te dwie różne dziedziny aktywności jako swój problem i swój osobisty wybór.

mgr Roman Czechowski

 

 

 

Gościmy

Odwiedza nas 16 gości oraz 0 użytkowników.

KONTAKT

Dyrektor Gimnazjum:
Roman Czechowski
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.

Sekretariat szkoły:
Krystyna Stadnik
tel.: 77 412 68 28;
fax: 77 412 05 62
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.

Godziny pracy sekretariatu:
poniedziałek - piątek
w godz. 7:00 - 15:00

Konto Rady Rodziców:
Bank Spółdzielczy w Oławie
61 9585 0007 0010 0050 0890 0001

Strona główna Biuletynu Informacji
Publicznej